سلام بر حقیقت جویان و هدایت پویان.

این ایام، یادآور شهادت علامه شهید، آیه الله، استاد مطهری است. او در راه انجام وظیفه الهی لاتاخذه فی الله لومه لائم بود. برای اجرای فرامین و مطالبات امام در تبعیدش، یعنی امام خمینی(ره)، از هر چه داشت مایه گذاشت.حال باید ببینیم که ما (یعنی استادان و مدرسان دروس معارف اسلامی)نیز که بحق و کماهوالحق، داعیه دار ادامه راه او هستیم، نسبت به اوامر و مطالبات امام جامعه، اینگونه عمل می کنیم؟

آیا در مورد جهاد تبیین که از اصلی ترین مخاطبان کلام رهبری هستیم، حقیقتا همانطور که مورد نظر ایشان است عمل می کنیم؟ آیا پیرامون پروژه نفوذ، خطر حساسیت زدایی در مسائل سیاسی در محیط دانشجویی، هشدار نسبت به بی تفاوت نمودن دانشجویان به اصل نظام و ارکان آن، شناساندن تشیع انگلیسی به دانشجویان، تبیین جریانات فکری التقاطی، عرفان های کاذب، تبیین شبهات القاء شده در شبکه های مجازی،شناساندن معیارهای تشخیص تحلیل های زاویه دار با انقلاب و محکمات آن با تحلیل های درست، برنامه پیوسته ای داریم؟ آیا ما در بستر سرفصل های درسی رشته های مختلف دروس معارف، چنین دورنمای هدف گذاری شده را عملیاتی کرده ایم؟ آیا برنامه از پیش تعیین شده ای برای رفع معضلات فکری و تربیتی برای این که دانشجویان را نسبت به زیبایی های نماز اول وقت، حجاب و عفاف و ده ها حکم بین الرشد الهی آگاهی بدهیم تدارک دیده ایم؟ آیا ما برای روشن نگاه داشتن روحیه سلحشوری و تقویت انگیزه خدمت متعهدانه به اسلام و ملت اسلامی علیرغم تمامی مشکلات، برای همه دانشجویان خصوصا استعدادهای درخشان بوده، با ترسیم و تبیین زندگی علمی بزرگان شهید عرصه دانش بنیان داریم؟

آیا از وصیت نامه شهیدانی که امنیت و شرف امروز ما مرهون آنان است و رهبری، تاکید ویژه ای در ترویج فرهنگ ایثار، جهاد و شهادت در بین جوانان دارد، در درس های خود یادی می کنیم؟ آیا برنامه جدی و از پیش تعیین شده نسبت به مقابله با دیدگاه ها و افکاری که سعی در رشد اباحی گری در بین جوانان دارند،در بستر تدریسمان داریم؟ آیا اگر زمان تدریس، اجازه این معانی را کاملا به ما ندهد، برنامه ای برای تداوم ارتباط سازنده با دانشجویان در شبکه های اجتماعی داریم؟

آیا اگر جلسات پاسخ و پرسش در خارج از زمان کلاس برای  ارائه زیبایی های احکام و معارف نورانی اسلام لازم باشد حاضریم برای آن وقت بگذاریم؟ آیا هنوز خود را مانند مردان واقعی دوران دفاع مقدس بر خلاف عافیت طلبان آن دوران که در روز آتش و خون، حتی یک روز جبهه نرفتند، در سنگر دفاع مقدس از ارزش هایی که مطهری، بهشتی، مفتح و باهنر در مسیر آن به شهادت رسیدند و مانند مدرسان و استادان شهید و جانبازی که در این مسیر، بوده و هستند، می بینیم؟

قطعا و بلاشک، همه استادان متعهد، دلسوز و انقلابی، اینگونه بوده و هستند و حاصل مجاهدت های ایشان را در عرصه های مختلف، ملاحظه می کنیم؛ اما این وجیزه از باب فذکر فان الذکری تنفع المومنین، به عنوان درس پس دادن، محضر استادان و همکاران سخت کوش، بی ادعاء، مومن و انقلابی که علیرغم همه مشکلات و تضییقات، صادقانه و مخلصانه تلاش می کنند تقدیم شد.

امید که با اطاعت تولایی و تبرایی از رهبری و خط قرمز داشتن شفاف و روشن با زاویه داران با انقلاب اسلامی و اصحاب فتنه ای که هنوز، خناسانه درصدد جریان سازی بر علیه جریان انقلابی هستند، وظیفه سربازی خود را در این میدان، خصوصا عرصه سهمگین مصاف نرم افزاری و لزوم فعالیت جدی در شبکه های مجازی، به نحو احسن، انجام دهیم و به نظر می رسد که در این مسیر هم افزایی، استفاده از تجارب سودمند همدیگر و به عنوان مثال از گروه جمعی استادان معارف موسوم به mizemaaref @مفید و اثر بخش باشد. والعاقبه للمتقین.

خاک پای استادان و مدرسان دلسوز و انقلابی همه مراکز دانشگاهی، طلبه جانباز و بسیجی، دکتر بهاءالدین قهرمانی نژاد، عضو هیئت علمی دانشگاه تهران.(گروه تاریخ دانشکده معارف)

پایان/